Pelagia Majewska

ur 1933, zm. 12.07.1989 w Lizbonie Jedna z najbardziej utytułowanych szybowniczek na świecie. Pierwsze lotnicze kroki stawiała w aeroklubie lubelskim i w 1953 roku przenosi się do Warszawy. Poza lataniem sportowym na szybowcach zawodowo latała jaki pilot instruktor samolotowy i szybowcowy. W latach osiemdziesiątych latała w Zakładzie Usług Agrolotniczych. 12 lipca 1989 roku tuż po starcie z Lizbony samolotem Dromader silnik odmówił posłuszeństwa i bez możliwości ratunku samolot rozbił się na wprost grzebiąc w szczątkach pilotkę.

W kabinie szybowca wylatała ok 3500 godzin pokonując ok 100 000 km, Jako trzecia kobieta na świecie zdobyła diamentową odznakę szybowcową, ustanowiła 21 krajowych rekordów szybowcowych z czego 17 zatwierdzono jako rekordy świata. W 1956 roku otrzymała najwyższe polskie odznaczenie szybowcowe Medal Tańskiego, W 1960 roku otrzymała od FAI Medal Lilienthala. W kraju otrzymała miedzy innymi Tytuł Zasłużonego Mistrza Spotu, Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, srebrnym i złotym Krzyżem Zasługi, brązowym i srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju. Pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

W 1989 roku ma wniosek Aeroklubu Polskiego FAI ustanawia medal im Pelagii Majewskiej dla najlepszej szybowniczki na świecie w danym roku

W 2008 wydano książkę „Szybowniczka świata”