21 Zawody Balonowe o Puchar Gordona Bennetta - Chicago

Do zawodów zgłoszono 8 balonów z 6 państw

Pierwszego czerwca 1933 roku w Chicago otwarto wystawę światową Expo, start w zawodach Gordona Bennetta niejako uświetnił imprezę. W tygodniu poprzedzającym start na lotnisku Glenview pod Chicago zorganizowano czterodniowe pokazy lotnicze. Sport balonowy w tym czasie wracał do łask a to za sprawą rekordów poprawianych na początku lat trzydziestych; 27 maja 1931 roku Piccard w balonie FNRS wzniósł się na 15 781 m. W 1932 roku poprawił wynik wznosząc się na 16 700 m a już po zawodach Rosjanie 30 września 1933 wznieśli się w balonie CCCP-1 na 18 990 m były to wyniki dużo lepsze od rekordów uzyskanych w samolotach

Amerykanie startując na nowoczesnych balonach liczyli na zwycięstwo i zdobycie pucharu na własność. Wśród startujących jedynie Polacy dysponowali balonem nowego typu, jako załoga z mniejszym doświadczeniem zawodniczym nie byli brani pod uwagę wśród pretendentów ubiegających się o zwycięstwo.

Start nastąpił drugiego września o godzinie osiemnastej, obserwowało go 80 000 widzów. jako pierwszy wzbił się w powietrze balon amerykański „Goodyear IX” Ponieważ wiatr skierował zawodników w stronę puszczy kanadyjskiej po lądowaniu zawodnicy potrzebowali czasu by dotrzeć do ludzkich osad i nadać wiadomość o miejscu lądowania, amerykanie dopiero po jedenastu dniach dotarli do telegrafu. Polacy po pięciu dniach dotarli do ludzkich osad kiedy dowiedzieli się iż prawdopodobnie zostali triumfatorami. Po powrocie do Chicago informację potwierdzono, puchar odebrano 1 października

Podczas startu niemiły incydent, niemiecki balon „Wilhelm von Opel” uległ uszkodzeniu a po chwili rozdarta powłoka bezwładnie opadła na ziemię. Nie przeszkodziło to załodze rozdawać autografy na skrawkach utraconej powłoki. W zawodach ostatecznie nie wystartowała zgłoszona załoga ze Szwajcarii zgłoszona jako ósma