1 Wyścigi Red Bull Air Race - Barcelona
Data publikacji: 23.04.2023
Barcelona, Hiszpania, 03-04.10.2009
Wyścigi lotnicze zorganizowane przez producenta napojów energetycznych Red Bull zorganizowano po raz pierwszy w 2003 roku. W 2009 roku po rozmowach z FAI wyścigi zyskały na randze a zwycięzcy rocznego cyklu zdobywają tytuł mistrza Świata w wyścigach samolotowych FAI
Pomysł zorganizowania popularnych wyścigów lotniczych kiełkował w głowach kilku pilotów od 2001 roku. Należało stworzyć prosty i przejrzysty regulamin, wyścigi miały podążać za publicznością a nie odwrotnie. Celem zawodów było pokonanie slalomu pomiędzy bramkami w jak najkrótszym czasie. Bramki niebieskie należało pokonać w locie poziomym. Bramki czerwone bokiem pod kątem 90 stopni. W pierwszym sezonie w środku trasy należało wykonać „touch and go” czyli dotknąć kołami pasa startowego. Punkty otrzymywało sześciu najlepszych zawodników w wyścigu. Za uchybienia podczas lotu piloci otrzymywali kary w postaci 2 lub 5 sekund lub byli dyskwalifikowani.
W 2003 roku udało się rozegrać tylko dwa wyścigi w Zeltweg (Austria) i Budapeszcie (Wegry) zwycięzcą sezonu został jeden z pomysłodawców Peter Besenyey Węgry
Film z pierwszych rozegranych zawodów
W kolejnych latach regulamin ulegał zmianom, popularność rosła i w 2009 roku zwycięzca otrzymuje tytuł Mistrza Świata w Wyścigach Samolotowych FAI.
W sezonie 2009 o palmę pierwszeństwa zmagało się piętnastu pilotów z dwunastu państw, medale rozdano po sześć wyścigach;
– Abu Dhabi (Emiraty Arabskie) 17-18 kwietnia – wygrał; Hannes Arch, Austria 13 pkt.
– San Diego (USA) 9-10 maja – wygrał Nicolas Ivanoff, Francja 12 pkt.
– Windsor (Kanada) 13-14 czerwca – wygrał; Paul Bonhomme, Wielka Brytania 12 pkt.
– Budapeszt (Węgry) 19-20 sierpnia – wygrał; Michael Goulian, USA 12 pkt.
– Porto (Portugalia) 12-13 września – wygrał; Paul Bonhomme, Wielka Brytania 12 pkt
– Barcelona (Hiszpania) 3-4 października – wygrał; Paul Bonhomme, Wielka Brytania 12 pkt
Podczas każdego z wyścigów zawodnicy wykonują lot kwalifikacyjny, dwunastu najlepszych awansuje do dalszych zmagań.
Dwunastka pilotów (Top 12) dzielona jest na sześć par, po raz kolejny pokonuje trasę. zwycięzcy w każdej z par awansują automatycznie a dwóch przegranych z najlepszymi czasami awansuje do dalszych wyścigów
Ósemka pilotów (Super 8) podzielonych na cztery pary wykonuje trzeci przelot i zwycięzcy każdej z par awansują do finału
Czwórka najlepszych pilotów ściga się po raz ostatni rywalizując o medale na każdym etapie nie brane są pod uwagę wyniki z poprzednich wyścigów
Za zwycięstwo pilot otrzymuje dwanaście punktów, za drugie miejsce dziesięć, każda kolejna pozycja o jeden punkt mniej. Dodatkowo zwycięzca eliminacji otrzymuje jeden punkt
Ciekawe spojrzenie na wyścig
Wyniki końcowe - sezon 2009 - indywidualnie
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Maszyna | Wynik |
---|---|---|---|---|
8 | Peter Besenyej | Węgry | MXS R | 24 |
6 | Nigel Lamb | Wielka Brytania | MXS R | 32 |
5 | Nicolas Ivanoff | Francja | Edge 540 | 33 |
2 | Johann „Hannes” Arch | Austria | Edge 540 | 60 |
4 | Kirby Chambliss | USA | Edge 540 | 34 |
10 | Michael Goulian | USA | Edge 540 | 22 |
1 | Paul Bonhomme | Wielka Brytania | Edge 540 | 67 |
3 | Matt Hall | Australia | MXS R | 36 |
7 | Mike Mangold | USA | Edge 540 | 32 |
9 | Matthias Dolderer | Niemcy | Edge 540 | 23 |