1 Śmigłowcowe Mistrzostwa Świata - Bückeburg
Data publikacji: 13.07.2022
Bückeburg, RFN, 16-19.09.1971
W mistrzostwach wystartowały 32 załogi z 11 państw w tym 6 załóg mieszanych, międzynarodowych. Zgodnie z regulaminem załogi powinny być dwuosobowe, jedynie na śmigłowcach Bell UH 1 i S-58 na pokładzie znajdował się trzeci członek załogi; mechanik pokładowy. Wśród pilotów rywalizowało pięć kobiet
Konkurencje
1) zlot na punktualność
2) akcja ratownicza
3) slalom
4) próba stylu
5) przelot nawigacyjny
Kilka ciekawostek;
W 1959 roku Związek Radziecki zorganizował krajowe mistrzostwa śmigłowców, w tym samy roku wystąpił do FAI z ofertą zorganizowania śmigłowcowych mistrzostw Świata. By impreza miała szansę na powodzenie FAI oczekiwała na rozwój sportu śmigłowcowego w innych państwach. W 1963 roku zorganizowano pierwsze mistrzostwa Republiki Federalnej Niemiec, w lipcu 1971 roku zorganizowano pierwszy mistrzostwa Wielkiej Brytanii. Polska nie pozostawała w tyle, w latach 1967 i 1969 zorganizowano pierwsze i drugie krajowe zawody śmigłowców a trzecia impreza w 1971 roku otrzymała rangę 1 Śmigłowcowych Mistrzostw Polski
Ożywienie w tej dziedzinie zaowocowało i FAI na 1971 roku wyznacza zorganizowanie pierwszych mistrzostw świata. Po głosowaniu na organizatora wybrano Aeroklub RFN a ten wyznaczył termin pierwszych mistrzostw na 16-19 września 1971 roku w Bückeburgu a właściwie na lotnisku Achum. Do współpracy zaangażowano działaczy z państw przodujących w sporcie śmigłowcowym dlatego wśród ekipy sędziowskiej znaleźli się jurorzy z Polski. Do zawodów stanęły 32 załogi (RFN 13, Wielka Brytania 10, USA 2, Kanada 1 oraz 6 załóg międzynarodowych (zawodnicy z RFN, Wielkiej Brytanii, Danii, Brazylii Kolumbii, Austrii, Belgii, Holandii i Luksemburga) Zawodnicy wystartowali na śmigłowcach dwunastu typów;
Brantly B-2B (2 śmigłowce)
Hughes 269A (2 śmigłowce)
Hughes 300 (12 śmigłowców)
Hughes 500 (1 śmigłowiec)
Bell 47G (1 śmigłowiec)
Sioux AH-1 (2 śmigłowce)
Alouette II (2 śmigłowce)
Bell 206 (2 śmigłowce)
Scout AH-1 (3 śmigłowce)
Bristol 171 (1 śmigłowiec)
Bell UH-1 (3 śmigłowce)
Sikorsky S-58 (2 śmigłowce)
W mistrzostwach startowały załogi dwuosobowe czyli pilot i nawigator. Wyjątkiem były śmigłowce Bell UH-1 i Sikorsky S-58 tu latano w załogach trzyosobowych z dodatkowym technikiem pokładowym
Na cztery dni mistrzostw ustalono pięć konkurencji dlatego też w dniu otwarcia po oficjalnych uroczystościach rozegrano pierwszą konkurencję;
– ‘Zlot na punktualność’ konkurencja dość prosta należało odlecieć od lotniska na co najmniej 30 km i następnie w ściśle określonym czasie przylecieć nad metę w linii prostej. Mimo iż większość załóg uzyskała niewielką ilość punktów karnych jedna z załóg brytyjskich za złamanie regulaminu została wykluczona z zawodów.
– konkurencja druga czyli ‘slalom’ wymagała znacznie większej wprawy. Na wyznaczonym prostokącie o wymiarach 50/100 metrów wyznaczono trasę slalomu ustawiając 10 bramek a wymiarach 1/1 metr to znaczy szerokość 1 metra i słupki wysokie na 1 metr. Pod śmigłowcem jeden z członków załogi trzymał linę z pomarańczowym odbijaczem jachtowym. Trasę slalomu należało przelecieć dwukrotnie tak by odbijacz nie dotykał ziemi i nie podnosił się wyżej niż jeden metr (czyli nie przelatywał nad bramkami) Bramki ustawiono w każdym z kierunków, czyli bramki z wiatrem i pod wiatr oraz z wiatrem bocznym z lewej i z prawej. W tej konkurencji punktowano łączny czas przelotu oraz dokładano punkty karne za wszelkie uchybienia.
– Trzecia konkurencja rozegrana 17 września po południu to pozorowana akcja ratownicza. Na środku kwadratu o bokach 50 /50 metrów ustawiono pozorowany dach czyli dwie płyty oparte o siebie pod pewnym kątem w jednej z płyt umieszczono otwór o wymiarach 40/40 cm pozorując okienko dachowe. Konkurencja miała być pozorowaniem zaopatrzenia powodzian. Śmigłowiec po starcie powinien wznieść się opuścić ciężarek na ośmio metrowej linie wlecieć nad teren działań opuścić ciężarek w wyznaczony otwór nie dotykając ani dachu ani lotniska a następnie odlecieć przez wyznaczoną linię mety odległą o 250 metrów od miejsca zrzutu. W tej konkurencji po raz kolejny punktowano i czas oraz doliczano punkty karne za wszystkie uchybienia.
– na 18 września rano wyznaczono konkurencję nawigacyjną lecz pogoda nie dała szansy, niski pułap chmur i przelotne opady deszczu mogły zniekształcić uzyskane wyniki w związku z czym konkurencja nie została rozegrana
– po południu 18 września czwarta konkurencja czyli próby techniczne nad kwadratem 50/50 metrów. Tym razem śmigłowiec powinien wykonać określone figury nad kwadratem czyli lot przodem, lot tyłem i bokiem, lądowanie i podniesienie, przelot po kole itp. Określono iż wszystkie próby należało wykonać w ciągu 5 minut, przekroczenie czasu to punkty karne. Cały lot punktowany był przez ośmiu sędziów każdy z nich przydzielał za każdy manewr punkty od zera do dziesięciu. (idealny lot to zero punktów karnych)
– w dniu zamknięcia mistrzostw postanowiono wykorzystać lekką poprawę pogody i zorganizowano konkurencje nawigacyjną, w skład której wchodziło między innymi lądowanie w terenie na leśnej polanie.
Czołówkę stanowili piloci z RFN, na szóstej pozycji finiszowała załoga największego śmigłowca mistrzostw S-58 zbierając sporo braw od uczestników. Czternasta pozycja to znana niemiecka pilotka Hanna Reitsch latająca z nawigatorem z Kolumbii (D. Schrimpff)
Był to niezły początek dla najważniejszych imprez śmigłowcowych. Ryszard Witkowski biorący udział w mistrzostwach jako działacz złożył podczas imprezy wniosek by w kolejnych mistrzostwach śmigłowce wojskowe startujące w zawodach otrzymały malowanie cywilne a piloci wojskowi latali po cywilnemu bez mundurów, stopni i odznaczeń
Wyniki indywidualnie - 32 załogi
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Maszyna | Wynik |
---|---|---|---|---|
8 | Hanna Reitsch | RFN | Hughes 500 | b. d. |
1 | Otto Brauer | RFN | Alouette II | 964 |
1.1 | Hans Koepke (drugi zawodnik) | RFN | Alouette II | 964 |
2 | Wolf Dieter Siefert | RFN | Bell 47 | 959 |
2.1 | Peter Sturz (drugi zawodnik) | RFN | Bell 47 | 959 |
3 | Willy Schlauss | RFN | Hughes 500 | 903 |
3.1 | Wolf Jorg Lehman (drugi zawodnik) | RFN | Hughes 500 | 903 |
4 | Preiss | RFN | Bell UH 1 | 896 |
4.1 | Hasebrink (drugi zawodnik) | RFN | Bell UH 1 | 896 |
5 | Hartwigsen | RFN | Sikorsky H 34 | 877 |
5.1 | Busenius (drugi zawodnik) | RFN | Sikorsky H 34 | 877 |
5.5 | M. Smith | Wielka Brytania | Hughes 300 | 877 |
5.6 | Ch. Daniel (drugi zawodnik) | Wielka Brytania | Hughes 300 | 877 |
8.1 | Dorothe Schrimpff (drugi zawodnik) | Kolumbia | Hughes 500 | b. d. |
Wyniki indywidualnie kobiet - nieoficjalnie
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Maszyna | Wynik |
---|---|---|---|---|
1 | Hanna Reitsch | RFN | Hughes 500 | b. d. |
1.1 | Dorothe Schrimpff (drugi zawodnik) | Kolumbia | Hughes 500 | b. d. |